Jakub Kozioł | parszywa12tka

Szanowne Koleżanki i Koledzy, stali bywalcy oraz Ci którzy wdepnęli tu przez przypadek i po przeczytaniu poniższego wyziewu czmychną dalej.

Co jeszcze mogę napisać czego nie napisali moi poprzednicy? Może cytat jednego z handlowców sprzętu foto z alledrogo okaże się pomocny?

„To jest aukcja charytatywna – złe banki nadal atakują!”

Mam jeszcze drugi cytat w zanadrzu – „Jedna fotka powie więcej niż tysiąc słów”

Głowy nie dam, ale to chyba również handlowy bełkot z alledrogo, a jeśli nawet się mylę – bijcie ile wlezie tylko nie po nerkach (mam jedną).

Więc co z tą fotką? Zrobiłem – jednak śmiem twierdzić, że nie zawrze w sobie tysiąca słów, a w porywach czyjejś nadinterpretacji może jedno, jakieś skrajnie obelżywe określenie.

Pomysłów było wiele , począwszy od obrazoburczych z dewocjonaliami i kurzymi biustami zaś na tych całkiem swojskich skończywszy (swojskie miało być zrobienie fotografii na ślubnej chałturze, aczkolwiek w terminie przewidzianym na wykonanie zdjęcia trafili się ci nuworysze z przyjęciem na Zamku Kamieniec i mydlanymi bańkami puszczanymi z automatu podczas pierwszego tańca).

Koniec końców , dzięki skrupulatnemu planowaniu, zapiskom i szkicom, bezsennym nocom, Tramalowi + Pyfko, myśleniu o sobie, o fotografii, o wyrażeniu siebie, kontaktowaniu się z przeróżnymi osobami, organizowaniu całego tego pierdolnika , rekwizytów, strojów i statystów …dzięki rozmyślaniu o tej jednej z dwunastu, jedynej, bo mojej klatce, obudziłem się koniec końców z ręką w nocniku i… sięgnąłem po papier. Zrobione! Jakaż ulga! Zbytecznie nagromadzony syf poszedł w odstawkę w momencie decydującym! Doznałem katharsis… jestem na prostej pomyślałem, i kiedy wyjechałem na wyniosłość drogi, oczom mym ukazał się las…